ลียง ประวัติสโมสรฟุตบอล ข้อมูลนักเตะ ผลงานรางวัลที่ผ่านมา

ลียง หรือ โอลิมปิกลียง เป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพของเมืองลียงที่เล่นอยู่ในลีกสูงสุดของฝรั่งเศสในลีกเอิง 1 ซึ่งสโมสรนี้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2442 ภายใต้ชื่อ ลียงออแล็งปิกอูนีแวร์แตร์ แต่ก่อตั้งเป็นสโมสรระดับชาติในปี 1950 สโมสรประสบความสำเร็จอย่างมากในศตวรรษที่ 21 โดยชนะการแข่งขันลีกเอิง 1 ครั้งแรกในปี ค.ศ 2002 สร้างสถิติเป็นผู้ชนะ 7 สมัย นอกจากนี้เขายังได้รับรางวัลโทรฟีเดส์ชองส์ 7 ครั้ง ได้รับรางวัลถ้วยเดอฟร็องส์ 5 ครั้ง และคว้าแชมป์ลีกเอิง 3 ครั้ง ยังเข้าร่วมการแข่งขัน ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2009-2010 สามารถเข้าถึงรอบรองชนะเลิศได้เป็นครั้งแรกในฤดูกาล 2019–20 สนามเหย้าของสโมสรคือ Stade de Gerland และในปี 2013 สนามแห่งใหม่ก็พร้อมที่จะเปิดใช้ คาดว่าจะใช้ชื่อว่า โอแอลแลนด์ (OL Land)

ประวัติ ความเป็นมาลียง

ลียง ได้ถูกสร้างขึ้นภายใต้การควบคุมดูแลของ มัลติสปอร์ต ในชื่อ สโมสรฟุตบอลลียอออแล็งปิกยูนิเวอร์ซิทายริ ในปี ค.ศ. 1986 หลังจากการก่อตั้งสโมสร มีความขัดแย้งภายในมากมายเกี่ยวกับการอยู่ร่วมกันของนักฟุตบอลสมัครเล่นและนักฟุตบอลมืออาชีพ เฟลิกซ์ โลรูด์ ผู้จัดการของสโมสร เจ้าหน้าที่ฝึกสอนของสโมสรได้ก่อตั้งสโมสรของตนเองเมื่อวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2493 ในแผนการของ โลรูด์ สร้างมาเพื่อการบรรลุผลเมื่อโอลิมปิกลียอแน ก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการหลังจาก ดร. อัลเบิร์ท บุคคลจากเมืองลียง ได้ช่วยกันสนับสนุนอีกแรง ผู้จัดการคนแรกของสโมสรคือออสการ์ ไฮส์เซเลอร์ ในวันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2493 สโมสรลงเล่นอย่างเป็นทางการด้วยการชนะ 3–0 ช่วงปี 2000 ถือเป็นยุครุ่งเรืองของลียงอย่างแท้จริง โดยคว้าแชมป์ลีกเอิง 1 สมัยติดต่อกันระหว่างปี 2002 ถึง 2008 ได้รับรางวัลถ้วยแชมป์เปี้ยน 6 สมัยติดต่อกันระหว่างปี 2545 ถึง 2550 อีก 1 สมัยในปี 2544 และ กุปเดอฟร็องส์ใน ค.ศ. 2008 อีก 1 สมัย สามารถทะลุเข้าไปเล่นรอบลึก ๆ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ได้ แม้ว่าจะเป็นทีมฟุตบอลที่ไม่ใช่ทีมใหญ่ ด้วยชื่อเสียงในฐานะทีมรองอย่างโอลิมปิค มาร์กเซย, ปารีส แซงต์-แชร์กแมง และโมนาโก อย่างไรก็ตาม อนาคตเป็นสิ่งที่สร้างได้และเป็นสิ่งที่ทุกสโมสรในโลกต้องการ หากคุณต้องการเป็นทีมที่ยอดเยี่ยม คือ “ผู้นำที่มีวิสัยทัศน์”

เรื่องราวของลียง มาจากนักธุรกิจชาวฝรั่งเศสที่มีทรัพย์สินประมาณ 600 ล้านยูโร ได้เข้ามาซื้อทีมในปี 1987 ด้วยแนวคิดที่ผสมผสานระหว่างนักธุรกิจและคนที่รักฟุตบอล นั่นคือทีมต้องทำเงิน ต้องมีฐานการเงินที่มั่นคง ที่สำคัญต้องประสบความสำเร็จ นี่เป็นปัญหาที่ยากที่สุด แต่ฉลาดพอที่จะแก้ปัญหาทีละข้อ

นอกจากจะเริ่มทยอยเคลียร์บัญชีของทีมจากหนี้เก่าทั้งหมดแล้ว โอลาสยังพาทีมเข้าตลาดหลักทรัพย์ และได้สร้างแบรนด์ให้ ลียงว่าเป็นทีมที่สามารถขายได้ ไม่ใช่แค่ในวงการฟุตบอลภายใต้แบรนด์ OL เท่านั้น ในส่วนของทีมฟุตบอลที่เป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุด Olas ยังได้เปลี่ยนแปลงการจัดการใหม่บางส่วน การลงทุนทั้งหมดของเขาที่จำเป็นเพื่อให้สโมสรแข็งแกร่งต่อไปจะต้องเป็นเงินต่อเงิน ไม่ใช่เงินสร้าง ด้วยแนวคิดการสร้างทีมซื้อมาขายไป ผู้เล่นทุกคนประเมินเป็นเงินได้ ถ้าเพียงพอสโมสรจะไม่รั้งใครไว้ พวกเขาจะรับเงินและปล่อยผู้เล่นไป ในที่สุดทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างแข็งแกร่ง แม้จะรอมา 15 ปีก็ตามโอลาส ได้พาทีมขึ้นสู่ลีกสูงสุดในปี 1989 ในช่วงยุค 90 ได้เริ่มมีชื่อเสียงในลีกเอิงโดยได้ไต่ไปถึงการได้เป็นถึงรองแชมป์ลีกในปี 1994-1995 แต่ความพยายามของพวกเขาไม่ประสบผลสำเร็จ ก็เป็นได้แค่รองชนะเลิศ แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ในตอนนั้นคือ เริ่มสะสมนักเตะดี ๆ โดยเน้นไปที่ นักเตะบราซิล มีความสามารถสูง และยังขายต่อได้

ในช่วงหลังปี 2000 ผู้เล่นชาวบราซิลเริ่มทยอยเข้าสู่ทีมชุดแรก ซึ่งถือได้ว่าเป็นการเริ่มต้นยุคที่ยิ่งใหญ่เลยก็ว่าได้ เพราะ 3 นักเตะอย่าง จูนินโญ่ เปร์นัมบูกาโน่, ซอนนี่ แอนเดอร์สัน และ เอ็ดมิลสัน คือ 3 แข้งแซมบ้าที่ใช้คำว่า “เก่งเกินลีกเอิง”ในเวลานั้นได้

เมื่อระบบมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อรวบรวมผู้เล่นที่ดีที่สุด ลียงคว้าแชมป์ลีกเอิง 1 เป็นครั้งแรกในฤดูกาล 2001-02 จากนั้นนโยบายของพวกเขาก็เริ่มต้นขึ้น เพราะไม่ใช่แค่นักเตะบราซิลเท่านั้นที่ถูกดึงเข้ามาอีกต่อไป ยังส่งแมวมองไปทั่วโลก โดยเฉพาะในแอฟริกา นอกจากนี้ยังไปตระเวนหานักเตะจากลีกเล็ก ๆ ในยุโรป เช่น โครเอเชีย เบลเยียม สวีเดน นอร์เวย์ รวมถึงมองหานักเตะที่มีแววในลีกเอิงเองด้วย

หลังจากปี 2002 เริ่มยิ่งใหญ่ด้วยการคว้าแชมป์ลีกจนถึงปี 2008 ซึ่งถือได้ว่าเป็นยุคที่เรียกได้ว่า “ลียง ลงเป็นยิง” ของแท้ของจริงเลยก็ว่าได้ พวกเขาเป็นที่ที่เล่นในถ้วยยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ลีกได้อย่างที่ไม่เคยกลัวใคร ตลอดยุคทองที่กินเวลาราว 10 ปี พวกเขาสามารถผ่านรอบแบ่งกลุ่มเข้าไปเล่นรอบน็อกเอาต์ได้เกือบทุกฤดูกาล บางปีเข้าถึงรอบตัดเชือกด้วยซ้ำ

สนามเหย้าของทีม

ปาร์กอแล็งปิกลียอแน ซึ่งมีชื่ออย่างไม่เป็นทางการว่า กร็องสตาด และ สตาดเดลูเมียร์ เป็นสนามฟุตบอลของ ออแล็งปิกลีอยแน เริ่มก่อสร้างเมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2555 พื้นสนามเป็นหญ้าลูกผสมใยอากาศ สนามมีขนาด 105 × 68 เมตร (344 × 223 ฟุต) สนามกีฬาที่มีความจุ 59,186 ที่นั่ง ตั้งอยู่ในเขตเทศบาลเดซี-ชาร์ปีเยอ ใกล้กับลียง โดยใช้แทนที่ สตาดเดอแฌร์ล็อง ตั้งแต่เดือนมกราคม 2559 สนามจะใช้สำหรับการแข่งขันฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2016 และฟุตบอลโลกหญิง 2019

ผลงานสร้างชื่อ

ระดับประเทศ

ลีกเอิง : ชนะเลิศ : 2001–02, 2002–03, 2003–04, 2004–05, 2005–06, 2006–07, 2007–08
ลีกเดอ : ชนะเลิศ : 1950–51, 1953–54, 1988–89
กุปเดอฟร็องส์ : ชนะเลิศ : 1963–64, 1966–67, 1972–73, 2007–08, 2011–12
กุปเดอลาลีก : ชนะเลิศ : 2000–01
ทรอเฟเดช็องปียง : ชนะเลิศ : 1973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012

ระดับทวีปยุโรป